Boef – De derde ontmoeting [Discipline, nipple torture]

Tot mij grote vreugde lukte het om Lady Kathy dit jaar nog een keer te mogen ontmoeten. Ook nu was er afgesproken dat de sfeer bepalend zou zijn voor de lengte van het spel.
Klokslag half twee stond ik, net zo gespannen als de twee voorgaande keren, voor haar deur en belde ik aan. Ze deed open en weer was ik direct onder de indruk van haar verschijning.
Ze droeg een stijlvol zwart jurkje, met daaronder zwarte nylons die verdwenen in kuithoge, hooggehakte zwarte laarzen. Sexy en tegelijk chique. Het stond haar prachtig.

Kuithoge laarzen

Ze nodigde me uit om binnen te komen en onder indruk van haar verschijning volgde ik haar.
“Wat is dat toch?” dacht ik. “Ik loop toch al een tijdje mee en ben wel wat gewend maar in haar nabijheid begin ik te stotteren!”
Natuurlijk had ik ook dit keer mijn spullen meegenomen.
“Hang je jas maar aan de kapstok”: zei ze met haar warme zachte stem, “Kleed je maar meteen uit en neem je spullen mee als je klaar bent.”
Verrast door deze start deed ik wat me was opgedragen. Snel kleedde ik me uit en begaf me vanuit de toch wel koude gang naar de kamer.

Zonder mij een blik waardig te gunnen zei ze mij de spulletjes netjes op de bank te leggen en daarna geknield aan haar voeten te gaan zitten.
Met haar warme en zachte stem dwingt ze mij ertoe alert te zijn en goed te luisteren naar wat zij zegt. Ze zegt echt geen woord meer dan ze nodig vindt.
Het is duidelijk, zij eist oplettendheid en gehoorzaamheid zonder dat zij zich daarvoor hoeft in te spannen. Dit past mij als een handschoen. Mijn dienstbaarheid komt hier goed van pas. Zonder gedwee te zijn ben ik echter ook niet een sub die zich van alles op de hals haalt door ongehoorzaamheid.

Eenmaal aan haar voeten gezeten was het een tijdje stil. Nog steeds had ze me niet naar me gekeken; alsof ik niet bestond.
“Koffie met gebak”, zei ze plotseling. “In de keuken staat het een en ander.” Zo snel als ik kon spoedde ik mij naar de keuken om het gevraagde te halen. Omdat ik haar de vorige keer zo goed had bediend mocht ik deze keer ook een kop koffie en zelfs een stukje gebak nemen. Dankbaar nam ik dit aanbod aan en genoot, geknield aan haar voeten, van deze traktatie.

Dit was van korte duur want met het neerzetten van haar gebaksschoteltje gebood ze mij om op mijn knieën met mijn armen gespreid rechtop te komen.
Ze deed mij een masker om, een blinddoek en natuurlijk mijn halsband. Tergend langzaam werden de pols- en enkelstraps omgedaan terwijl ik mijn armen gespreid moest zien te houden. De spieren in mijn schouders en nek protesteerden hevig maar ik hield het vol.
Om het af te maken kreeg ik een bit in mijn mond dat strak om mijn hoofd werd gebonden. Nu kon ik alleen nog onverstaanbare klanken uitstoten.

“Op je rug, armen en benen gestrekt omhoog.” Blij met de verandering van de nu toch wel pijnlijke houding voor mijn schouders en nek ging ik in de bevolen positie liggen.
De ruimte vulde zich met het gerammel van kettingen en even later voelde ik het koude metaal op mijn lijf. Ik probeerde me een voorstelling te maken van wat er gebeurde. Voor ik het besefte waren mijn armen en benen met kettingen aan elkaar en aan mijn halsband verbonden op zo’n manier dat ik volkomen geïmmobiliseerd op mijn rug lag. Mijn kwetsbare delen geheel onbedekt en onbeschermd; als een met Kerst opgediende kalkoen.
Ze pakte mijn tepels stevig vast en trok er hard aan om en zette er vervolgens klemmen op. Geen gewone tepelklemmen maar vibrerende die het effect flink vergrootten.

Haar handen gleden naar mijn kruis dat door de manier waarop ze me had gefixeerd maximaal open gespreid was. Ik voelde hoe ze iets tegen mijn anus drukte. Langzaam maar zeker drukte ze een vibrator diep in mijn anus en zette hem aan. De trillingen op deze gevoelige plekken misten hun effect niet. Zo lag ik, met de weinige speelruimte die de kettingen mij boden, kronkelend van geilheid en tegelijk genietend van de pijn door de positie waarin ik lag en de klemmen op mijn tepels. Het was heerlijk ………….
Op het gonzen van de vibrators na was het doodstil, mijn hart bonsde in mijn keel. Aan haar hakken kon ik horen dat zij de kamer verliet en na enige tijd weer terugkwam.

Zij zette haar voeten strak tegen mijn hoofd zo dat ik nu volledig gefixeerd, geil van het genot van de vibrator in mijn kont, compleet hulpeloos en volledig aan haar overgeleverd op mijn rug lag.
Door het bit kon ik mijn mond niet sluiten en ik voelde hoe zij het uiteinde van een rijzweep in mijn mond stak en het uiteinde doopte in mijn speeksel dat door het bit overvloedig stroomde.
Een huivering van angst schoot door mijn lijf en ik voelde een lichte paniek opkomen. “We hebben het nooit gehad over een stopwoord.”: dacht ik nog:”Of expliciet over grenzen gesproken!”
Langzaam streek zij met de vochtige punt van de rijzweep over mijn lijf, af te toe een onverwachte tik gevend waarvan ik telkens schrok. Doordat ik mij niet kon bewegen hadden deze schokken een pijnlijk effect over mijn hele lijf.

“Is dit wat ik wil….?”: schoot het door mijn hoofd. In het dagelijks leven zeker niet! Maar nu? “Ja!”, schreeuwde de sub in mij: “Dit wil je!”
De sub in mij drong zich op. De angst veranderde in spanning; de weerstand in overgave; de paniek in rust. Ik gleed van alpha naar omega. Vanaf nu was ik van haar; was alles in dienst van haar plezier, haar lust en genot. Ik was van iemand en dat maakte mij iemand……
Iemand die niemands eigendom is; vrij om te kiezen voor onderwerping aan een ander.

Het spel duurde tot vroeg in de avond. Een spel van verkenning. Geen vooraf besproken scenario’s en zoals ik al zei, geen stopwoorden. Een spel met als enige ingrediënten wederzijds vertrouwen en mijn wil om te dienen. Een spel waarin zij het mij gunde haar mijn dienstbaarheid te tonen.
Dit keer zonder Boef de dog. Heel even stak hij zijn kop op maar werd onmiddellijk met zachte hand doch gedecideerd afgewezen zonder daarbij de sfeer te verstoren.

Net als voorgaande keren voelde de landing als volkomen vanzelfsprekend.
Geen abrupt einde, maar een welhaast onopvallende en onmerkbare terugkeer naar de werkelijkheid van alledag.
Het is haar natuurlijke dominantie die dit mogelijk maakt. Zij hoeft zich schijnbaar niet te forceren of in een andere huid te kruipen. Haar zelfvertrouwen geeft mij het vertrouwen om volledig in mijn rol te kruipen en er weer uit te komen.

Maar wat verlang ik weer naar de terugkeer in mijn rol; haar sub te mogen zijn; me aan haar te mogen onderwerpen. Verlangend, hunkerend, smachtend, hongerend kijk ik uit naar de volgende ontmoeting………

pup Boef.