Pup Boef ~ Eerste ontmoeting [Puppy play]

Eindelijk was het dan zover, de eerste afspraak voor een ontmoeting was een feit.

Na thuis de nodige voorbereidingen te hebben getroffen vertrok ik ruim op tijd naar het huis van Lady Kathy. Gespannen was ik wel. Ik zou immers eerst gekeurd worden en afhankelijk daarvan zou er wel of niet iets gebeuren. Wat staat me te wachten? Zou ik wel door de keuring komen? Zou er een klik zijn? Val ik wel in de smaak? Kan ik nog wel de pup/dog zijn die ik was? Het was immers alweer jaren geleden dat ik dit spel, als human dog gespeeld heb.

Nadat ik had aangebeld werd de deur geopend door Lady Kathy. Wat onmiddellijk opviel was het ingetogen, smaakvolle en uiterst verzorgde uiterlijk. Ze heette mij welkom met de zachte, beschaafde toon van haar stem en ging mij voor de woonkamer in.

Overrompeld door dit alles volgde ik haar en ik voelde mijn gespannenheid toenemen.

Boef wordt uitgelaten

Ze bood mij een kop koffie aan en in mijn nervositeit begon ik te praten alsof mijn leven ervan afhing. “Wat overkomt me?”: dacht ik nog. Ik kakelde maar door over mijn ervaringen, mijn werk en mijn leven.

Langzamerhand nam zij, op een heel natuurlijke wijze, het gesprek over en bracht het zo in de juiste sfeer om over te gaan waarvoor we hadden afgesproken.

Haar goed gekozen woorden en de kalme zachte toon van haar stem, gevoegd bij haar verzorgde uiterlijk lieten over de rolverdeling geen misverstand bestaan.

Het was mij wel duidelijk wie hier de touwtjes in handen zou nemen. Een gevoel van vertrouwen maakte zich van mij meester.

De opdracht mij uit te kleden zodat ik gekeurd kon worden volgde ik zonder enige aarzeling op ondanks dat ik mij nog wel zorgen maakte of ik wel in de smaak zou vallen.

Gelukkig was dat het geval en zij beval mij mijn enkel- en polsstraps en mijn halsband om te doen. Omdat ik nog niet over een eigen hondenmasker beschikte mocht ik een exemplaar van haar lenen voor deze keer. Dat gold ook voor de “voorpoten”.

Boef braaf met een kluif

Nu was ik, voor het eerst sinds vele jaren, weer Boef. Door de zachte maar desondanks dwingende en zelfverzekerde toon van haar stem groeide het vertrouwen heel snel. Hierdoor schoot ik als vanzelf heel snel in mijn rol en dat voelde als vanzelfsprekend.

Dat het vertrouwen al heel snel groot was bleek dat ik, geblinddoekt, iets te eten kreeg dat ik zonder aarzeling doorslikte. Iets dat ik nooit eerder had gedaan bij iemand die ik nog maar nauwelijks kende. Een zeldzame ervaring.

Tijdens het spel bleek hoe zorgzaam zij is en tegelijkertijd dominant op een natuurlijke wijze. Alles bij elkaar gaf het mij een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Ik voelde mij als een zwerfhond die na lange tijd een lief en zorgzaam baasje heeft gevonden waarvoor ik graag door het vuur wil gaan. Een baasje dat tegelijkertijd heel goed weet wat zij wil en dat ook duidelijk en niet mis te verstaan aangeeft.

Deze eerste keer heb ik al mijn ondeugden weten te verbergen om te voorkomen dat zij mij de deur zou wijzen. Ik weet dat ik veel van mijn eerdere lessen vergeten ben en zal dus flink mijn best moeten doen om haar te kunnen behagen. Ouder en strammer bewoog ik weliswaar niet meer zo snel en soepel als vroeger maar ik voelde mij weer op en top Boef, de human dog.

De bench, de mand, het spelen met de bal, apporteren het was heerlijk!

Met de zindelijkheid zit het ook nog goed. Keurig aangegeven dat ik naar buiten moest en daar mijn plasje gedaan. De kou en het natte gras voelden heerlijk en ik moest me inhouden om niet in het natte gras te rollen.

Het smaakte naar meer, veel meer! Net zoals vroeger. Boef leeft!

Dank U Lady Kathy,

Uw toegenegen Boef.