ank U wel, Mevrouw’…”

“…Op Mijn knikje kniel je vlot voor Mij neer. Je maakt je op Mijn vingerknip zo klein mogelijk. Ik duw Mijn laars onder je gezicht. Je maakt al aanstalten om er voor te gaan..’Ho’ zeg Ik, ‘pas als Ik je toestemming geef’. ‘Je gaat Mijn rechter laars schoon likken’. Vol overgave begin je te likken, van de zoolrand tot boven aan de schacht. Tot Ik zeg dat je naar Mijn andere laars mag…Vol van dankbaarheid zeg je netjes ‘Dank U wel, Mevrouw’…”